تـــــو را مـــــــن چــــشـــم در راهـــــــــم. شــــــبــاهـــنـــــگـــام.! که می گیرند در شاخ "تلاجن" سایهها رنگ سیاهـی وزان دلـ.خـستگانت راست اندوهی فراهم٬ تــــو را مـــــن چــــشـــــم در راهــــــم. شـــبـــاهـــنــگــام.! در آن دم که بر جاده دره ها چون مرده ماران خـفتگــانند٬ در آن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای ســـــــرو کوهی دام گرم یــــــاد آوری یا نــــــه. مــن از یـــادت نـــمـــی کـــاهـــم.! تـــو را مــــن چــشـــــم در منبع
درباره این سایت